سنسور مادون قرمز

حسگر مادون قرمز غیرفعال یا پی‌آی‌آر نوعی از حسگرها هستند که به تابش فروسرخ حساسند. این حسگرها اغلب برای تشخیص تابش فروسرخ حاصل از بدن موجودات زنده و حرکتشان، در چشمی‌ها (آشکارسازهای حرکت) به کار می‌روند.

حسگرهای مادون قرمز معمولاً به صورت یک قطعهٔ سه‌پایه هستند که از دو قطعهٔ کریستالی ساخته می‌شوند. بر اثر تابش فروسرخ روی این قطعه‌ها یک شارژ سطحی در آن‌ها ایجاد می‌شود؛ در اثر تغییر میزان تابش، شارژ سطحی نیز تغییر می‌کند که حسگر از این تغییر شارژ الکتریکی برای تولید سیگنال بهره می‌برد.

اساس کار سنسور های مادون قرمز بر فرستادن یک موج(نور نامرئی) مادون قرمز و دریافت کردن (یا نکردن) همان نور است. این سنسور دارای فرستنده وگیرنده است و اصل كار به این صورت است كه بین فرستنده وگیرنده نور باید تبادل كنید تا ارتباط حاصل شود. به اصطلاح یك جریان از یك فوتو دیود عبور می كند اگر نور مرئی باشد به آن LED گفته میشود و اگر این نور نا مرئی باشد به مادون قرمز اطلاق میشود .

هر چه سنسور گیرنده مادون قرمز ، نور بیشتری دریافت کند ولتاژ خروجی آن کمتر می شود. پس هنگامی که نور مادون قرمز از سمت فرستنده به گیرنده برسد ولتاژ نزدیک به صفر می شود و هنگامی که نوری به گیرنده نرسد ولتاژ نزدیک به 5 می شود.

این سنسور ها دارای کاربرد وسیعی در زمینه ی روباتیک می باشند . به طور مثال می توان برای تشخیص رنگ ، تشخیص آتش ، تشخیص نور ، گرما و .... از آنها استفاده کرد.

چند مثال از کاربرد های این سنسور:
AV INSTRUMENTS
AUDIO
TV
VCD
CD PLAYER
HOME APPLIACES ( اسبابهای خانه )
AIR _ CONDITIONER _ FAN _ LIGHT
REMOTE CONTOROL FOR WIRELESS DEVICES (وسایل بی سیمی)
و غیره ....